Miednica
W normalnej pozycji na kościach kulszowych spoczywa ciężar całego ludzkiego ciała, wytrzymują więc one duży nacisk. Identycznie sytuacja wygląda na siodełku rowerowym. Rozłożenie mas zmienia się wraz z pozycją, którą przyjmujemy podczas jazdy na rowerze. Przy wygodnie wyprostowanej sylwetce, ciężar spoczywa głównie na kościach kulszowych, natomiast przy jeździe sportowej, kiedy środek ciężkości jest przesunięty do przodu, więcej ciężaru spoczywa na kościach łonowych.
Sieć nerwów i włókien wychodzi z kości krzyżowej, obiega okolice odbytu i przechodzi przez obszar genitaliów aż do kości łonowej.
Włókna i nerwy wykazują się odpornością jedynie na małe obciążenie, dlatego redukcja ucisku w tych wrażliwych miejscach jest priorytetem. Poprawne rozłożenie masy ciała oraz redukcję ucisku w miejscach intymnych z obszarem genitaliów włącznie zapewniają siodełka SQlab z podłużnym profilem schodkowym, a więc siodełka z obniżoną częścią przednią.
Pozycja do jazdy
Kości kulszowe są przystosowane do tego, żeby spoczywał na nich ciężar całego ciała podczas siedzenia. Również do tego mają służyć przy jeździe na rowerze. (ciężar nie ma spoczywać na tkankach miękkich krocza, tylko na kościach kulszowych).
W zależności od pozycji podczas jazdy, zmienia się rozłożenie ciężaru ciała na siodełku. W pozycji dynamicznej „sportowej” najbardziej obciążony punkt przesuwa się do przodu w kierunku łuku łonowego i kości łonowej. Odwrotnie jest w przypadku pozycji wygodnej, wyprostowanej, gdzie ciężar spoczywa głównie z tyłu, na kościach kulszowych, a nieprawidłowo także na kroczu.
Zazwyczaj kobieca miednica ma niższy łuk łonowy, co często prowadzi do zbytniego ucisku łuku o części przednią siodełka w pozycji dynamicznej, kiedy całe ciało jest nachylone bardziej do przodu. Szczególnie w pozycji dynamicznej ważne jest, żeby ciężar spoczywał nie tylko na części środkowej, czyli kroczu, ale też kości łonowej.
Obie kości kulszowe i kość łonowa stykają się z przodu w spojeniu łonowym, tworząc kształt przypominający literę „V”. Dlatego, im bardziej dynamicznej pozycji przy swojej jeździe oczekujemy, (a więc im bardziej jesteśmy podczas jazdy nachyleni do przodu), tym bardziej odpowiednie jest wąskie siodełko.
W roku 2002 opracowaliśmy proste równanie, za pomocą którego możemy określić najbardziej odpowiednią szerokość siodła dla każdego rowerzysty w zależności od pozycji do jazdy i rozstawu kości kulszowych. Owa metoda jest od tego czasu wykorzystywana globalnie, a każdy producent siodełek się na niej w nieco zmodyfikowanej formie opiera.
